NOC*NSF, VSG, KNLTB, KNHB, NFG en NIDS vragen aandacht voor de sportvereniging met een eigen accommodatie
Sportverenigingen die hun accommodatie niet huren omdat zij deze in eigendom hebben, worden ernstig benadeeld ten opzichte van sportverenigingen die wel de accommodatie huren en huurcompensatie daarvoor ontvangen van het rijk via hun gemeente. Wij pleiten ervoor de gemeenten in staat te stellen om deze problemen met lokaal maatwerk op te lossen zodat er in gemeenten geen ongelijkheid ontstaat tussen sportverenigingen Dit kan door gemeenten de mogelijkheid te geven om sportverenigingen te compenseren voor kapitaalslasten als ze geen huurcompensatie krijgen. Hiervoor zou naast het beschikbare budget voor de extra SPUK van 90 miljoen nog eens € 28 miljoen via een gemeentelijke regeling beschikbaar moeten worden gesteld.
Vanuit de sport onderschrijven wij het belang van de maatregelen die zijn genomen om het COVID-19 virus te bestrijden. Zonder aarzelen heeft de sport haar verantwoording genomen door medio maart, na een oproep van het kabinet, alle accommodaties te sluiten en alle activiteiten stil te leggen. Daarmee vielen in één klap veel essentiële inkomsten voor de sector weg. Op het moment dat er weer (beperkte) ruimte voor versoepeling was heeft de -door de grote inzet van vrijwilligers gekenmerkte- sportsector zich opnieuw van haar beste kant laten zien door in zeer korte tijd protocollen op te stellen en deze lokaal, tot in de haarvaten van de sportsector, uit te voeren waardoor er weer veilig gesport kon worden bij een deel van de duizenden sportverenigingen in Nederland. Dit terwijl er op dat moment nog steeds slechts beperkt inkomsten tegenover stonden.
Compensatie om de sportinfrastructuur in stand te houden
Gelukkig zag ook de minister al snel in dat een financiële compensatie voor de sportverenigingen noodzakelijk is. Vanaf het begin van de coronacrisis is onze inzet in het gesprek met het rijk over compensatie dat we streven naar in stand houden van de sportinfrastructuur. Hoewel de omzetderving op veel plaatsen bijzonder groot is, kijken wij vooral naar de kosten die een sportaanbieder moet maken om te kunnen overleven. Wij zijn daarom blij met het gegeven dat veel verenigingen succesvol een beroep hebben kunnen doen op de generieke economische noodmaatregelen zoals de TOGS en de NOW. Ook de aangekondigde SPUK waarmee gemeenten in staat worden gesteld de huur voor sportaccommodaties die zij verhuren aan verenigingen kwijt te schelden voor de maanden maart, april en mei verwelkomen wij zeer. Net zoals de regeling die wordt ingericht voor (kleinere) verenigingen die niet in aanmerking komen voor de TOGS, de Tegemoetkoming Amateursportorganisaties (TASO). Het bedrag van € 110 miljoen dat hiermee gemoeid is (nog eens aangevuld met €10 miljoen voor garantstelling via Stichting Waarborgfonds Sport) is een belangrijke onderdeel van de compensatie die noodzakelijk is om de waardevolle sportinfrastructuur in stand te houden.
Nog steeds sportverenigingen die nergens voor in aanmerking komen
Helaas is er, ondanks de genoemde maatregelen, nog steeds een groep sportverenigingen die hier niet mee geholpen is. Het gaat dan om de -vaak grotere – sportverenigingen met een accommodatie in eigen bezit. Zij komen doordat ze zelf de eigenaar zijn niet in aanmerking voor de huurcompensatie via gemeenten. Dit terwijl ze wel geconfronteerd worden met doorlopende (kapitaals)lasten voor hun accommodatie. Lasten die over het algemeen vergelijkbaar zijn met, of vaak zelfs hoger zijn dan accommodatiehuur zoals die door vergelijkbare verenigingen met een gemeentelijke accommodatie wordt betaald. Lasten die in een normale situatie voor deze clubs vaak al moeilijk te dragen zijn. Deze problematiek speelt sportbreed. Met name sporten als tennis, hockey en golf kenmerken zich doordat een groot deel van de accommodaties in bezit van de verenigingen zelf zijn. Maar ook bij andere sporten zoals atletiek en voetbal, of bij binnensporten zoals turnen en korfbal zijn er veel voorbeelden van clubs met een accommodatie die volledig geprivatiseerd is.
Indicatie van de doorlopende kapitaalslasten
Hoewel het door de vele verschillende beheerconstructies lastig is om te becijferen wat het exacte aantal verenigingen is met een eigen accommodatie die niet door gemeenten gecompenseerd kunnen worden via de nieuwe SPUK, is wel duidelijk dat het om substantiële aantallen en bedragen gaat. Zo hebben 40% van de hockeyverenigingen een eigen (veld)accommodatie. Het gaat hier dan om 130 verenigingen met circa 380 hockeyvelden. De kapitaallasten hiervoor bedragen gemiddeld €35.000 per veld per jaar, wat neer komt op gemiddeld € 8.500 per vereniging per maand. Bij tennis is zelfs 80% van de accommodaties volledig geprivatiseerd. Het gaat dan om zo’n 1300 verenigingen met gezamenlijk circa 8.800 tennisbanen. Bij gemiddelde kapitaalslasten van €5.000 per baan per jaar, zijn de kapitaalslasten per vereniging gemiddeld € 2.500 per maand. In de Golfsport zijn ongeveer de helft van de 250 accommodaties in handen van een vereniging of stichting. Deze zijn iedere maand veel geld kwijt aan kapitaalslasten. Daar komt bij dat de grond vaak wordt gehuurd, maar niet van een gemeente, maar bijvoorbeeld Staatsbosbeheer of een andere landschapsbeheerder. Huurbedragen van €120.000 tot €200.000 per jaar vormen geen uitzondering.
Op basis van bovenstaande voorbeelden schatten we de totale kapitaalslasten voor alle sportverenigingen met een accommodatie in eigen beheer op € 9 miljoen per maand. Voor de periode maart-april-mei (dus de periode tot 1 juni, die ook voor de overige compensatiemaatregelen geldt) Gaat het dus om een bedrag van € 27 miljoen aan kosten die voor deze verenigingen niet gecompenseerd worden, waar dit wel het geval zou zijn geweest als de accommodaties van een gemeente zouden worden gehuurd.
Verloning via een sportservicebureau
De meeste verenigingen waar het hier om gaat hebben één of enkele professionele krachten in dienst. Verloning hiervan verzorgt de vereniging soms zelf, maar in veel gevallen is er gekozen voor verloning via één van de sportservicebureaus aangesloten bij het Netwerk in de Sport (NIDS). Door de gehanteerde constructie komen deze verenigingen niet in aanmerking voor de NOW-regeling, ondanks dat zij wel de formele werkgever zijn. Wij vroegen hier eerder al uw aandacht voor. Een goede oplossing is hier nog niet voor gevonden al komt de nieuw in te richten TASO waarschijnlijk wel voor een deel tegemoet in de misgelopen NOW-subsidie. Wij schatten met NIDS in dat er hier, rekening houdend met het effect van de TASO, een bedrag aan misgelopen NOW-subsidie van € 0,8 miljoen resteert. Voor verenigingen die nu en de huurcompensatie via gemeenten dreigen te missen en achter het net vissen bij de NOW-regeling, is het een optelsom die maakt dat het water deze verenigingen aan de lippen staat.
Oplossen door maatwerk via de gemeenten
Wij pleiten ervoor de gemeenten in staat te stellen om bovenstaande problemen met lokaal maatwerk op te lossen zodat er in gemeenten geen ongelijkheid ontstaat tussen sportverenigingen. Gemeenten moeten dan de mogelijkheid krijgen om de betreffende sportverenigingen te compenseren voor kapitaalslasten als ze geen huurcompensatie krijgen en/of voor personeelslasten als ze door verloning via een sportservicebureau geen NOW aan kunnen vragen. Hiervoor is € 28 miljoen nodig.